लग्न झाले तेंव्हा माझी बायको मुंबई ला नोकरी करत होती व मी पुण्यात राहत होतो. लग्न झाल्यावर पुण्यात बदली होई पर्यंत काम आटपून ती दक्खनच्या राणीने (Deccan Queen) मुंबईहून आठवड्यातून दोन वेळा पुण्याला येत असे. व तिला आणायला मी शिवाजीनगर स्टेशन वर जात असे. असेच एके दिवशी मी गाडीची वेळ झाली म्हणून घाई घाईत स्टेशन वर गेलो व कळाले कि गाडीला उशीर होत आहे. स्टेशनवर तेंव्हा वाट पाहत मी तेथे बसलो असता खालील भावना मनात आल्या.
दख्खनची राणी
धापा टाकीत मी आलो स्टेशनात
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
दख्खनची राणी आज का हो झाली लेट
राणी तुझी माझी कवा होईल भेट
ओलांडला असशील का तू खंडाळ्याचा घाट
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
चार दिस तुझा मुक्काम मुंबईला
दोनच दिस तुझा संग पुण्याला
बदलीची आता किती पहायची वाट
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
दख्खनची राणी
धापा टाकीत मी आलो स्टेशनात
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
दख्खनची राणी आज का हो झाली लेट
राणी तुझी माझी कवा होईल भेट
ओलांडला असशील का तू खंडाळ्याचा घाट
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
चार दिस तुझा मुक्काम मुंबईला
दोनच दिस तुझा संग पुण्याला
बदलीची आता किती पहायची वाट
कारभारणी घ्यायाला तुझी ग गाठ
प्रसाद, खूपच सुंदर लिहितोस.
ReplyDeleteतुझा हा गुण माहित नव्हता मला.