सय

प्रिया चुंबिलेस तू माझे ओठ
त्या धुंद नशिल्या रे रात्री
सय आहे का तुला रे त्याची?

सांज होता फिरण्यास तू मी निघालो
गावापासुनी आपण दूर दूर गेलो
दाट झाडीतूनी काढीत मार्ग
एकांताचा गाठीला स्वर्ग
--प्रिया चुंबिलेस तू माझे ओठ

धडाड धुडूम मेघ गरजले
मी एक खुळी मनी घाबरले
तुझ्या मिठीत घेतला आसरा
आवाज हि माझा होई कापरा
--प्रिया चुंबिलेस तू माझे ओठ

रिमझिम रिमझिम होत होती बरसात
दाट काळोखात जात होती रात
नव्हत्या चांदण्या नाही रजनीनाथ
मजसी होती तुझीच ओली साथ
--प्रिया चुंबिलेस तू माझे ओठ
--प्रसाद शुक्ल